“Zegendruppels” – Di-Versgedicht 2025 door Jarmo van Dam

Woorden hebben de bijzondere gave dat ze ons meevoeren in een wereld van emotie en reflectie. Dat is precies wat Jarmo van Dam dit jaar deed met zijn gedicht waarmee hij deelnam aan festival Di-Vers op 20 september 2025.

Jarmo heeft tijdens het festival inspiratie opgedaan en ter plekke dit gedicht geschreven. Aan het eind van het festival heeft hij het voorgedragen aan het publiek.

Zegendruppels

Ja, we zijn oceanen in druppels
deze tuin de gieter
waarin we samenkomen
waaruit we gegoten worden

We liggen hier op onze ruggen
verbonden aan het geruis, de zang
bomen en grassen
golven en stranden
wegspoelen en aankomen

De zon laat samensmelten
maakt onze stemmen tot harmonie
als verf op canvas
We planten hier een nieuw moraal
werken blok voor blok
aan eerlijkheid, rechtvaardigheid
en vrijheid om ruimte in te nemen

Hier brengt natuur nieuwe vormen naar buiten,
omhelst gemeenschap je alsof het je ouderlijk huis
waar je weer even kind
en kennis je nog op eenzelfde manier kan bevangen

Wolkendek buigt omhelzend over ons
De tent slaat zijn vleugels uit
nodigt je uit dit land van Ooij
nu van boven te bekijken

“Dat is de rivier die ons bestaan omlijnt”
Zij waakt over je wanneer je nest verlaten
verwoest of ingenomen
brengt je terug naar menselijkheid
en de mensen die nog durven te zingen in de regen
die een paraplu boven je hoofd houden
en vragen: “Kan je nog wat voor me spelen?”

Laten we hier blijven
We slaan ons kamp op
trekken onze schoenen uit
tenen in het gras
en dan jezelf aarden
in capoeira en bossanova

Laat ons eten delen
verhalen proeven en
elkaars handen vast
Laat ons samen opnieuw
verliefd worden op de oceaan
die wij van binnen dragen
en onze zegendruppels tellen

– Jarmo van Dam
Campusdichter 2024-2025